Herkesin heyecanla beklediği töreni izledik. Sevdiklerimin yanında daha çok sevmediğim anların olduğu bir tören diyebilirim.
Sporcuların stadyum yerine Seine Nehri’ndeki geçişi keyifli olmuş. Tüm şehri tam anlamıyla sahneye dönüştürmüşler. Her ev sahibi ülke bir miktar tanıtım ve şova dönüştürür açılışı ancak sporculardan rol çalan bir gece yaşandı. Araya girip performans gösterenler, sporcuları görmemize engel olan fiskiyeler. Dağınık ve dikkat dağıtıcı, bütünlüksüz olmuş.
Olimpiyat oyunlarının bu kadar cinsel yönelimle özdeşleştirilmesini de rahatsız edici buldum. Kadim oyunlarımızla ne ilgisi var bunca şeyin? Sydney, Atina ve Çin’deki törenler çok daha güzeldi.
Paris bu açılışa çok hazırlanmış gibi duruyor ama temalar belirsiz, manasız bir hareket ve kargaşa vardı.
Kendi sporcularımızın kıyafetlerini hiç beğenmedim. Kıyafet konusundaki görsel şölen kesinlikle Moğolistan’a aitti.
Finaldeki balon detayı hoştu. İzleyen ve spikerlerin kafasını karıştırsa da, 1783 yılında sıcak hava balonunu keşfeden Montgolfier kardeşlere gönderme yapması keyifli bir detaydı.
Uzun süre sonra Celine Dion’u dinlemek de sevdiklerim arasındaydı.
Tüm sporcularımıza yürekten başarı diliyorum”
