Osmanlı hasta adam dendiği günlerde Bizans’ı yeniden canlandırmak, Ayasofya’yı kiliseye çevirip Türk milletinin boynuna tasma takmayı hedefleyenler tüm güçleriyle Çanakkale’ye yüklendiler.
İşgalcilerin yaptığı hesapla üç günde boğaz aşılıp İstanbul ele geçirilecek Türkler Anadolu’dan sürülüp atılacaktı.
Haçlılar o günlerde İngilizlerin önderliğinde dev donanmalarıyla boğaza yüklendiler. Türkler cephane silah donanma ve hava gücüyle birleşik haçlıların çok gerisindeydi. Aylar süren şiddetli çarpışmalar sonunda Türkler 20.y.y. başında mucizeyi başardılar ve İngiliz önderliğindeki haçlılar Türklerin iman dolu göğsüne çarpıp tarumar olmuşlardı. Osmanlı ordusunun başında Alman general olmasaydı bu kadar kayıp ve şehit’te verilmeyecekti.
O günlerde İçerideki hainler ve dışardaki haçlılar tüm güçleriyle boğazlara yüklenmelerine rağmen dağılmalarının sebebini İngiliz Başbakanı Churchill 1932 yılında avam kamarasında yaptığı konuşmada şöyle açıklıyor ‘…Türkler’ i güç ve ağırlık olarak yüz grama çıkarmamalı, elli grama ise hiç düşürmemeliyiz. Biraz kuruyunca sulamak, biraz yeşerince budamak icap “kitapları olan Kur’ an’ ı almakla mümkündür”. Eğer Türkler’ in elinden “Kur’ an’ ı alamazsanız, onları mümkün değil yenemezsiniz”. Öyleyse şimdiden Türkiye’ ye karşı dinsizlik silahlarını çevirerek, onları en hassas imanlı kalplerinden vurmaya hazır oluruz. ‘.. Demiştir.
Bu günde Churchill ve haçlıların o günden kalan emelleri devam etmektedir, Türkiye tökezlediğinde Ayasofya’yı kiliseye çevirecek, Akdamar’da ayin düzenleyecek, Diyarbakır’da paskalya kutlamayı hayal edenlerin sayısı azımsanmayacak sayıdadır.
Biz küllerinden yeniden doğmayı başaran tarihi kök ve gelenekleri olan bir millet olarak ayağa kalkmasını biliriz Çanakkale günlerinde Kayseri’den lise öğrencisi olarak Çanakkale savunmasına katılıp tamamı şehit olan gençlerimizin ruhu bizim bu nesilde var mı?
Gayrı safı milli hasıladan kişi başına düşen ücret, otobanlar, hastaneler, kaldırımlar caddelerden öte bu gün bizi biz yapan, tarih sahnesinde var eden kalıcı kılan ruhumuz ne durumda? esas cevap bulması gereken soru bu olsa gerek. Çünkü bizi geleceğe caddelerin güzelliği değil ruhumuz kültürümüz taşıyacaktır.
