Göklerde yıldız olup, seyre dalıyorum
Yeryüzünde insan olup, oyunlara aldanıyorum
Gözlerine bakıp, yanıyorum
Yüzüne dalıp, masumiyetine aldanıyorum
Kelepçeli ölümün, çaresizliğinde…
Kâh ağlıyorum, demir parmaklıklar ardında
Günler uzadıkça uzuyor, şafak aydınlanmıyor
Kâh gülüyorum, mahpushane koğuşunda
Yazdıkça yazıyorum, siyah mürekkebimle
Aydınlığa çıkan yolu arıyorum
Ell-Kahhar!!! Güneşimi kapatma korkuyorum
Ebediyete göçmek istiyorum
Ölümse korktum, barışsa kovuldum
Vatansızlıksa öldürüyor, boğuluyorum
Öyle bir yerdeyim ki…Öyle bir yerdeyim ki….
Çekilin ben gidiyorum, içimde bir siren sesi
Bırak gardıyan! Bırak! ölüyorum ,
Sabır kalmadı ölüyorum…
Ölüyorumm…
MELTEM KINAY