Bir şehir düşünün ki üç tarafı suyla kaplı olacak…
Bir şehir düşünün ki Dünyanın 8. Harikası ’’Nemrut Dağına’’ sahip olacak…
Bir şehir düşünün ki ‘’açık hava müzesi’’ konumunda olacak…
Bir şehir düşünün ki bütün dünyadan ziyaretçi akınına uğrayan ’’Menzil Durağı’’ dini turizmine sahip olacak…
Bir şehir düşünün ki Türkiye’de yeri sabit olan iki sahabiden biri olan safvan bin muattal türbesine sahip olacak…
Bir şehir düşünün ki her seçimde iktidar partisini hem birinci çıkarıp hem de 5 milletvekilinden dördünü iktidar partisinden seçecek…
Bir şehir düşünün ki uzun bir süre iktidar partisinin genel başkan yardımcısı oralı olacak…
Bir şehir düşünün ki grup başkan vekili çıkarmış olacak…
Bir şehir düşün ki hiçbir tarihte teröre yuva olmamış olacak…
Bir şehir düşün ki nüfusu otuz ilden daha büyük olsun…
Bir şehir düşünün ki yabancı memurların gelirken ağladıkları, giderken de ağladıkları bir yer olsun…
Bir ilçe düşünün ki Güneydoğu Anadolu Bölgesiyle Doğu Anadolu Bölgesini birbirine bağlayan kavşak konumunda olsun…
İşte bahsettiğim bu şehir Adıyaman’ın beş milletvekillinden üçünün memleketi olan KÂHTA…
Bütün bu önemli değerlere sahip olacak, fakat komşu ilçelerin gelişmişlik düzeyine çıkamayacak, nedir bunun sebebi?
Bu soruyu kafamda defaatle enine boyuna değerlendirdim ama bir türlü çıkar yolu bulamadım. Acaba burada yaşayanlar yani bizler mi başarısızız? Yoksa şimdiye kadar bizi yönetmeye talip olmuş veya yönetmiş kişiler mi başarısız? Bizler mi yanlış seçim yaptık, yoksa seçtiklerimizin hizmet seçimlerimi yanlıştı? Bütün bu sorunların cevabını verecek olanlar tabi ki bu topraklarda doğmuş ve yaşamaya devam eden bizleriz. Yanlış kimde? Ve nerede?
Bu topraklarda yaşayan her bireyin bu bağlamda kendisini sorgulaması gerekiyor. Bizler burada yaşamaya devam edeceksek ki yaşamaya devam ediyoruz, bu problemlerin ana kaynağını bulup, üzerinde düşünüp, çözümünü hep birlikte bulmamız gerekiyor…
Bağcıyı dövmek kolaydır her zaman, genelde herkes bu yolu seçer. Önemli olan yanlışın kimde? Ya da nerede olduğu değil, çözümün kaynağına inip, nerede, kimde olduğunu tespit edip çözümünü sağlamaktır…
Kâhta insanın kaderi bu mudur? Mecbur mu bu kaderi yaşamaya tabii ki değil! Peki, ne olacak bu böyle, ne kadar devam edecek bilemiyorum. Kâhta Belediye Başkanlığı sıraya göre mi seçilecek. Hizmete göre değil sıraya göre. Sadece birkaç ailenin güdümünde mi olacak? Sırası gelen Belediye Başkanı olacak ne kadar güzel Kâhta be…
Sonrada sanki belediye başkanını seçen bizler değilmişiz gibi ilk günden şikâyet edip dert yanacağız…
Bu memlekete yazık değil mi? Önde siyasetçiler, menfaat çizgisinde yürümeyenlere yaşam hakkı vermeyecekler mi? Bu memleketi yönetecek liyakatli, yüksek eğitimli, bilgi- birikimi, vizyonu olan kimse bulunamıyor mu?
Benim bildiğim bir memleketi yönetecek biri öncelikle kendi işinde başarılı olmalı…
Ailesinde sözünün geçtiği, dediğini yaptıran biri olmalı…
Evvela kendisini yönetme kabiliyetine sahip olmalı…
Kendini, ailesini yönetemeyen bir memleketi nasıl yönetir…
Seçile belediye başkanı, seçildikten sonra şehrine hizmet edeceğine, yandaşlarına nasıl iş ayarlayacağıyla bütün zamanını geçirirse asli görevlerini yapamaz, yapacağı hizmetlerde de verimli olamaz geri kalır. Artık belediye, yandaşlarına iş ayarladığı rant kapısı özelliğinden kurtulmalı.
Belediye başkanları birbirleriyle uğraşıp esas görevlerini aksatmamalı. Sizin birbirinizle olan sorunlarınız şehrinizin eksiklerini gidermiyor. Sizin kavganız beni ilgilendirmiyor, benim ilgilendiğim cadde de eşimle, çocuğumla yürürken yola inşa edilen engeller kahvehaneler beni ilgilendiriyor.
Milletvekillerimiz şehirlerine daha fazla zaman ayırmalı. Sadece seçim dönemlerinde seçim bölgesine gelmemeli. Şehirde yaşayan birçok vatandaş vekiliyle derdini anlatma fırsatı ve imkânı bulamıyor. Milletvekilleri geldiklerinde sadece siyasi figüranlar ve akrabalarıyla zaman geçiyorlar bu böyle olmamalı. Şehri gezerken bir şikâyeti varsa bile yanındakiler yüzünden anlatamıyor.
Eğer vatandaş vekiline ulaşamıyorsa bu normal bir durum değil. Vekilini aradığında kendisine geri dönüş yapılmıyorsa bu normal bir durum değil. Milletvekilleri sadece dost akrabalarına rant kapısı olmamalı.
Memleketimiz sahip olduğu bu bütün değerlere rağmen geri kalıyorsa bunda bütün siyasetçilerin payı var.
İnşallah bizde günün birinde hoşgörü ve diyalogun öne çekildiği bir yol güzergâhında birlikte yürüyebiliriz inşallah. Hayırlı Ramazanlar, saygılarımla…
Kemal Kutlu
